Testy immunofluorescencyjne

Testy immunofluorescencyjne wykorzystują przeciwciała znakowane barwnikami fluorescencyjnymi. Cząsteczki barwnika przyłączone są do cząsteczek immunoglobulin kowalencyjnie (poprzez grupy aminowe lizyny).
Do najczęściej stosowanych barwników należy izotiocyjanian fluoresceiny (FITC), który po wzbudzeniu emituje kolor zielony oraz izotiocyjanian tetrametylorodaminy (TRITC), który po wzbudzeniu emituje kolor czerwony

Testy immunofluorescencyjne bezpośrednie wykrywają przy pomocy znakowanych fluorescencyjnie przeciwciał określony antygen.
Testy immunofluorescencyjne pośrednie wykrywają przy pomocy znakowanych fluorescencyjnie przeciwciał immunoglobuliny, które uprzednio związały się ze swoistym antygenem. Charakteryzują się większą czułością.

Diagnostyka kiły -
Test immunofluorescencji pośredniej

Poszczególne etapy testu

Na szkiełko podstawowe nanosi się krętki kiły Treponema pallidum (krętki pochodzą z laboratorium)
Dodaje się surowicę pacjenta Jeśli surowica badanej osoby zawiera przeciwciała swoiste wobec krętków (tj. zaraziła się kiłą), to zwiążą się one z krętkami na szkiełku
Po przepłukaniu, dodaje się przeciwciała swoiste wobec ludzkich immunoglobulin. Przeciwciała te znakowane są barwnikiem flourescencyjnym.
Wynik pozytywny osoba zarażona	pod mikroskopem fluoresecncyjnym obserwuje się fluoryzujące krętki
Wynik negatywny osoba nie jest zarażona	brak "świecenia"