Postulaty Kocha

Podczas studiów medycznych na Uniwersytecie w Getyndze Robert Koch zetknął się z Gustavem Henle, wybitnym anatomem i patofizjologiem, który uważał, że przyczyną chorób są czynniki zakaźne. Był to wówczas zupełnie niepopularny pogląd.
Dzięki pracom nad bakteriami Bacillus anthracis, a później Mycobacterium tuberculosis, Koch miał możność sprawdzić prawdziwość tej tezy. W 1884 roku opublikował pracę, w której zawarł precyzyjne kryteria, które należy spełnić by udowodnić, że dany mikroorganizm ("zarazek") jest przyczyną choroby. Kryteria te nazwano postulatami Kocha.

  • Zarazek musi być obecny w organizmie wszystkich osobników chorych na daną chorobę
  • Zarazek nie może występować u osobników zdrowych
  • Zarazek musi być wyizolowany od chorego osobnika w postaci czystej kultury i namnożony poza organizmem gospodarza
  • Wprowadzenie inoculum czystej kultury zarazka do organizmu zdrowego osobnika z tego samego gatunku musi wywołać chorobę o tych samych objawach
  • Zarazek ponownie wyizolowany w postaci czystej kultury z eksperymentalnie zarażonego osobnika musi być identyczny z pierwotnie wyizolowaną kulturą

    Dziś te postulaty te wydają się nam właściwie bardzo logiczne i jasne, rzecz jest jednak bardziej skomplikowana. Ograniczenia postulatów Kocha

  • Obecność w organizmie naturalnej flory fizjologicznej;
    niektóre bakterie są tzw. patogenami oportunistycznymi wywołują chorobę, kiedy:
  • Nie wszystkie osobniki danego gatunku są tak samo podatne na zakażenie określonymi bakteriami, typowym przykładen są chorzy na AIDS o obniżonym stanie odporności
  • Nie wszystkie "zarazki" możemy wyhodować in vitro, w czystej pożywce. Nie udało się to w przypadku Mycobacterium leprae i Treponema pallidum. (Pomijajam oczywistą sprawę wirusów, które namnażają się wyłącznie w komórkach gospodarza).
  • Ponieważ ze względów etycznych nie jest możliwe przeprowadzenie doświadczeń na ludziach, eksperymenty prowadzi się na zwierzętach. Nie zawsze jednak można znaleźć odpowiedni model zwierzęcy.